Naked (1993)

Reditelj i scenarista filma „Naked“, Majk Li (Mike Leigh) dobio je nagradu u kategoriji „najbolji reditelj“ na Kanskom festivalu 1993. godine. Glavnom glumcu Dejvidu Tjulisu (David Thewlis) uručena je nagrada za najbolje odigranu ulogu. Ipak, ovaj film nikada nije dobio ni svoje DVD izdanje. „Naked“ nije doživeo komercijalni uspeh, ali je zaživeo među ljubiteljima kinematografije i često je ubrajan u liste najpotcenjenijih britanskih filmova. Iako je zaplet nejasan i ostavlja utisak nedovršenosti, likovi su duboko razvijeni , a njihove priče toliko neobične i originalne da su uspele da nadoknade sve scenarijske nelogičnosti.

Nakon što je silovao ženu u jednoj mančesterskoj uličici, glavni protogonista ovog filma –Džoni (David Thewlis), krade auto i beži u Dalston, predgrađe na istoku Londona. Tražeći prenoćište, upoznaje nekoliko interesantnih likova sa kojima se upušta u duhovite, filozofske razgovore. Džoni je inteligentan, elokventan i obrazovan, ali i prilično egoističan pa ne propušta priliku da iskazuje svoju superiornost kroz verbalne okršaje sa ljudima koje sreće lutajući po ulicama Londona. Njegovo ponašanje je samodestruktivno i neodgovorno, ponekad čak i sadističko. Ipak, bez obzira Džonijevu očiglednu faličnost, on uspeva da stekne poverenje i naklonost svake osobe sa kojom stupi u kontakt.

Likovi u ovom filmu su ogoljeni i toliko posebni i ekscentrični da je teško poverovati da su izmišljeni. Reditelj Majk Li (Mike Leigh) je uvek snimao filmove koji se razvijaju iz improvizacije i istraživanja. Njegov specifičan način rada počinje održavanjem audicija u okviru kojih zahteva od glumaca da prikažu neku osobu iz privatnog života. Na osnovu njihove sposobnosti da se udube u te originalne ličnosti, Li angažuje glumačku ekipu i nastavlja da piše scenario i nadograđuje likove. Nakon individualnog rada sa glumcima, koji neretko traje i više meseci, Majk Li konačno okuplja ekipu i kreće ozbiljnije da razvija priču.

„Naked“ je snimljen po istom principu. Kroz dijaloge se jasno može osetiti spontanost i neusiljenost razgovora. Budući da su ekspresivnost i razvijenost likova bili primarni zadaci, manje pažnje je usmereno na sam zaplet koji u nekim momentima gubi svoj tok i smisao. Ipak, Li je pokazao zavidnu rediteljsku veštinu preciznim scenama, pažljivo odabranom fotografijom, kao i interesantnim i duhovitim glumačkim dijalozima.

Ocena: 8/10