Muzika

Kada kalifornijske papričice objave novi album desi se sledeće – oni dugogodišnji fanovi, zaljubljenici u rad (složiću se, nenadmašnog) Johna Frusciantea porede nove pesme sa legendarnim albumom „Blood Sugar Sex Magic“. Ima i onih „svežijih“ fanova koji su ostali zakovani za uspeh albuma „Califonication“, pa kasnije i njegovog naslednika „By the Way“, kojima je to parametar sa kojim dočekuju svaki novi album. No, hajde ipak da nas ponese sam naziv albuma i da pokušamo da pobegnemo od svega toga i vidimo šta nam to novo stiže od magičnih kalifornijskih momaka.

Britanski muzičar Džejms Blejk (James Blake) objavio je nedavno treći studijski album The Colour in Anything. Tokom snimanja novog izdanja sarađivao je sa imenima kao što su Bon Iver, Frank Ocean i Rick Rubin. Novi album donosi ukupno 17 pesama, uključujući i nedavno predstavljene "Modern Soul " i "Timeless“.

Recenzija albuma Dejvida Bouvija ima potpuno drugačiju konotaciju nakon što nas je slavni rock kameleon iznenada napustio. Bio je globalna zvezda već četiri decenije, ali toliko skroman i prizeman u isto vreme. U miru je, pogođen teškom bolešću, kovao svoj 25. studijski album, a skovao je, u najmanju ruku, novo remek-delo, slažu se muzički kritičari širom planete.

“Blackstar” očit je rezultat, i zvukovno , a i lirički, Dejvide borbe sa prihvatanjem neminovne smrti. Njegovih sedam pesama još jedan su izlet u novo i nepoznato, kao što su to bili ‘Ziggy Stardust’, ‘Young Americans’, ‘Low’, ‘Earthling’... Prava je sreća je što je Bowie stigao da nas počasti (izdavši album na svoj 69. rođendan) ovim albumom, koji je kvalitativno nadoknadio svako moguće razočarenje koje je publika mogla da ima nakon albuma „The Next Day“ iz 2013. godine.

“Carrie & Lowell” je sedmi studijski album Sufjana Stevensa, kojim se on vraća svojim folk korenima, jednostavnim notama predvođenim samo gitarom, klavirom, bendžom i vrlo nenametljivom atmosferičnom elektronikom koju na albumu nalazimo samo u tragovima. Album je svojevrsni protivnik vrlo bogato aranžiranog albuma “Age of Adz”, koji je već davao naznake svog naslednika. Ako je “Age of Adz” bio introvertan album u poredjenju sa svojim uspešnim ekstrovertnim prethodnikom “Illinois” koji je Sufjana predstavio široj muzičkoj publici, “Carrie & Lowell” ulazi još dublje u Sufjanovu podsvest i intimu, pokrivajući tematski i poetski široku paletu emocija i tema: odnos s majkom i očuhom, strahove i nesigurnosti iz detinjstva, bolest/smrt majke s kojom nije imao mnogo zajedničkih uspomena, suicidalne misli, kao i lepe i ružne strane ljubavi.

Tri godine nakon smirujuće, prirodi i nauci okrenute Biophilie, s kojom je ponovo majstorski pomerila granice eksperimentisanja sa savremenom tehnologijom u korist kreativnosti, Björk se vraća u potpunosti ogoljena, mračnija nego ikad, slomljena, sa pričom koju želi da prenese svetu, prosvetljena, fokusirana na sebe i svoja osećanja.

Najvažniji saradnik na albumu je venecuelanski producent i DJ Arca (Alejandro Ghersi), koji je projektu pristupio u ranoj fazi pre dve godine i bio zadužen za beatove, u vreme kada je Björk imala napisane tekstove i gudačke aranžmane, a poslednji mix albuma odradio je britanski muzičar i producent The Haxan Cloak, poznat po svojoj mračnoj ambijentalnoj elektronici. Kreativni proces stvaranja Björk je započela pisanjem muzike za 15 violina, navodeći kako je to bio jedini način tadašnjeg nošenja sa košmarom postprekidnih emocija, a violine su svakako njen zaštitni znak i lajtmotiv.

Jessie Ware pokazala se široj javnosti prvencem „Devotion“, ne preterano komercijalno uspešnim, ali vrlo dobro prihvaćenim kod kritičara, koji joj je doneo i nominaciju za Mercury Prize. Predstavila je nežni, prozračni stil kombinovan sa snažnim glasom i time dobila poštovanje muzičara i kritičara, zbog toga što u pop muziku unosi prefinjenost, senzibilnost i senzualnost koja često nedostaje na sceni. Drugi album „Tough Love“ po tome se ne razlikuje od prethodnika.

Tough Love spojio je nekoliko varijacija unutar žanrova pop, soul, r'n'b, a ono što ih povezuje je Jessien glas koji nikad ne izlazi iz mode. Stilski nas vodi u prošla razdoblja, tačnije 80-e, odakle Jessie očito crpi inspiraciju, možda najviše iz Sade. Naslovna numera „Tough Love“ lagana je, vodi nas u drugu dimenziju a ono što je najizraženije, potpomognuto je minimalizmom koji sačinjava lagani ritam i glas sa pratećim intervalima.

Billy Corgan je ponovo u igri. Jedan od najznačajnijih bendova devedesetih, The Smashing Pumpkins, odnosno, ono što je ostalo do njih, u decembru 2014. izdali su album „Monuments to an Elegy“, a već za 2015. najavljuju novi album, "Day and Night".

Svi znamo da je ono što je preostalo od nekada moćnih i važnih Pumpkinsa danas urezano u Billyju Corganu. Uz jedinog zaštitnika ostavštine Pumpkinsa danas je tu još samo Jeff Schroeder na gitari, dok Corgan peva i svira sve ostale instrumente. Od originalne postavke nema nikoga. Razlog je isto svima poznat - teška, iritantna Billyjeva narav . Doduše, za potrebe ovog albuma na bubnjevima im se pridružio Tommy Lee, nadaleko poznat ne samo kao bubnjar grupe Mötley Crüe. Međutim, i sa takvim tankim osobljem u bendu, Corgan isporučuje solidne albume i u 21. veku, a ovaj aktuelni je čak možda i bolji od prethodnog izdanja "Oceania".

Titula rock-kameleona, koju je David Bowie stekao još daleko u prošlom veku, donekle je banalizovala jednu zapravo vrlo konzistentnu figuru i trajno prepoznatljiv stvaralački duh. Da, on je uskakao i iskakao iz raznih žanrovskih kanona, stvarao i uklapao se u trendove iz dekade u dekadu, ali ono što je sve vreme ostalo prepoznatljivo jeste onaj nebrušeni pečat, rukopis i glas neumornog istraživača i avanturiste u okvirima svojih umetničkih čežnji. Upravo zbog toga se naziv njegove najnovije kompilacije s ključnim stavkama iz duge diskografije čak ne čini toliko ironičnim ili neobičnim – "Nothing Has Changed" zapravo pokazuje da se ništa nije menjalo tokom toliko dugog muzičkog staža, odnosno, da se u stalnim izmenama itekako dala uočiti jedna odvažna, uporna nepromjenjivost!

Aphex Twin je jedan od najuticajnijih bendova u elektronskoj muzici. Delo je Richarda Davida Jamesa, engleskog muzičara i kompozitora iz Cornwalla koji je još kao tinejdžer radio u raznim klubovima kao DJ pa je već tada bio prepoznat kao veoma talentovan muzičar.

U Engleskim novinama „The Guardian“ je opisan kao jedan od najinvetivnijih i najuticajnijih ljudi u savremenoj muzici. Richard je, bez obzira da li neko voli njegovu muziku ili ne, originalan, a njegova muzika je poznata po suludim ritmovima i psihodeličnim zvukovima koji kao da dolaze iz svemira.

Izgleda da su albumi sa mračnom i dramatičnom tematikom zauzeli visoko mesto među popularnim izvođačima, ili je baš takva tematika ono što danas publika oberučke prihvata u moru muzičkih izbora. Jednu verziju takvih tema donosi nam Sia, umetnica iz Australije koja se proslavila saradnjom sa Guettom na Titanium i Flo-Ridinom Wild Ones. Osim toga, autor je hitova poput Diamonds koji je napisan za Rihannu, Pretty Hurts koji je završio kod Beyonce i Perfume za Britney Spears, međutim, njena muzika ostajala je u senci sve dok album „1000 Forms Of Fear“ nije ugledao svetlost dana i širokoj publici pokazao kako ovoj umetnici nisu ni do kolena mnoge muzičke zvezde koje su trenutno na vrhuncu popularnosti.